Pantolon: Lug Von Siga – Üst: Topshop x KateMoss – Espadril: Zara – Takılar: Akyaka/Kayra, Bileklikler: Vakkorama – Mardin – Natura Selection, Jawbone up – Kolye: Derishow
Yeni yılın ilk Pazartesi’sine hepimiz hoşgeldik. Merkür’den çooook uzakta, Jüpiter ile sıkı fıkı dost bir seneye girdik. Pazar ekinde Susan Miller müjdeyi verdi, ordan biliyorum. Peki bu, yılların Pazartesi Sendromu’nu da etkiler mi? Hiç sanmıyorum! Ama yine de arkanıza, pembe panjurlu bir yıl vaaden Jüpiter’i alıp, Pazartesi’nin karşısına geçip, koccaman gülümseyebilirsiniz. Alışık olmadığı bu durum karşısında belki biraz affallar da, kendine en azından bu yıl bir çekidüzen verir 😉
Günün birinde bir zümrüdüanka kuşuna gönlümü de, günün kombinini de kaptıracağım hiç aklıma gelmemişti. Ama işte oldu. Üstelik, zümrüdüankalarımın canları isterlerse ince bir kazağın üstüne ya da bir t-shirt’ün üstüne ilişip takılmaları da serbest. Yeter ki kanatlanıp uzak diyarlara giderlerken beni de götürsünler 😉
I never thought that one day a phoenix will steal my heart and will be a part of my daily outfit. But there it is. Moreover, my phoenixes are free to choose what they want to be on top of. It may be on a t-shirt or on a sweater. They are the ones who will make the decision.
IFW‘nin son postunda sıra! Sonrasında Mart ayına kadar bu konuyla ilgili sessizliğe bürünüyor olacağım, söz! 😉
IFW’nin 4.günü, en en en merak ettiğim defileler arka arkaya geldi. Gül Ağış, Gamze Saraçoğlu ve Elif Cığızoğlu defile fotoğraflarını editlerken bile hala o günkü heyecanımı duyuyorum. Bu 3 tasarımcının benim için yeri ayrı. Onları arkadaş olarak ayrı ayrı sevmemden öte, yaptıklarını görünce, kendimi koyu bir ‘taraftar’ gibi hissediyorum. Hepsinin koleksiyonlarının bir kısmını önceden görme şansım olsada, kendimi tutup, çok incelemiyorum 😉 O heyecanı defile gününe saklıyorum. Defile günü geldiğinde ise, final yürüyüşünde kibar kibar oturduğum yerden alkışlamak yerine, bir türlü beceremediğim o ıslığı çalıp, ayakta çoşkuyla zıplamak istiyorum. Hiç maça gitmedim. IFW’de kimseyi tezahürat yaparken de görmedim. İçimdeki deli, podyuma fırlayan Haluk Akakçe kadar deli de değil. Napıyım ben de buraya yazıp en azından içimi döküyorum 😉
Dokundukları, gördükleri, duydukları şeylerden bambaşka anlamlar çıkaran ve onlara bambaşka anlamlar yükleyen insanlara saygım da hayranlığım da sonsuz. IFW’de bunu ortaya koyabilen tüm tasarımcıların tekrar emeklerine sağlık!