vintage kokusu
Şu mavili bluz varya, annemin gardrobundan bana uyan tek parça! Çok özeniyorum aynı gardrobu paylaşabilen anne&kızlara, benim hiç böle bir şansım olmadı. Ne bedenlerımız ne tarzlarımız asla uyuşmadı. Şimdi annem uzaklara gitti zaten, güney sahillerinde ikamet etmeyi tercih etti kendisi istanbul’dan kaçıp, en güzelini yaparak 🙂 Arasıra bana bişiler yolla deyince, daldım dolabina bunu buldum, hem özlemle hem beğenerek giydim 🙂 Çok güzel bir hismiş, anneciğinin senin yaşındayken hatta daha bile eski zamanlarda giydiği şeyleri giymek. Zaten ben ailem dışımda, -biraz daha esneğim aslında- tanıdığım kişilerin dışında, kimsenin eski elbiselerini giyemiyorum, o ‘vintage’mağazaları bana binlerce km uzakta. Tahammül edemediğim bir koku var orda. Kütüphane ok ama bir mağaza öle kokmamalı! Temizleniyor, naftalinler, lavantalar, e niye öyle kokuyor? Girme-kaç dükkanları vintage mağazalar benim için. Modellerine bakmak için bile giremiyorum, bu koku konusunda hassasım 🙂