#sendeanlat ki unutmak zorunda bırakıldıkların unutulmasın!

Nerdeyse 6 yıl önce, off ne giysem’i yeni yeni yazmaya başlamışken, henüz ortalıkta twitter, instagram yokken, facebook yardımıyla eşe dosta ulaşmaya çalışırken, ilk yorumumu almıştım: ‘off yavrum harikasın!’ diye. Böyle mi olacak diye o kadar üzülmüştüm ki. Giydiklerimi koyacağım ve hemen ‘sapıklar’ mı dadanacaktı. Gücenip silmiştim hemen o yorumu. Zamanla nss adlı bu kişiden bir kaç yorum daha geldi ve bir de ne göreyim, annemmiş! Blog’uma tamamen anne desteği gelmiş de ben sapık sanmışım. Safça söylenen yavrum lafında bile bir kirlilik aradığım için önce kendime kızmıştım, ama beni buna maruz bırakanlara daha da çok… Yıllar sonra bir gün aklıma henüz ilkokula bile gitmezken, ananemin bahçesinde oyun oynarken uğradım taciz geldi. Ayıp olduğunun bile farkında olmadığım o yaşlardan, yıllar sonra aklıma birden düşen kare dehşete düşürdü beni. Küçüktüm anlam bile verememiştim ki. Büyürken saate, karanlığa, kapıyı defalarca kitlemeye, bilmediğim bir evdeysem camın bile arkasına o korku filmlerde gördüğüm gibi eşya yığmaya başladım. Şuan evde alarmı kurmadan gözümü kapayamıyorum bile. Şemsiye en sevdiğim ninja silahım. Arkanı kollayarak yürümek, otobüste sağına soluna önüne arkana dikkat edip, en sert bakışını takınıp, pusuda beklemek, metroda lütfen kapılara dayanmayınız tabelasını görmezden gelip, hemen güvenli bir köşeye ilişmek..Bunlar günlük hayatta, evden dışarı çıktığımız an başlayan ve artık maalesef normalleşen davranışlarımızdan sadece bir kaçı. Tacizin temasla, sözle, bir iğrenç bakışla, mimikle olanı da bir. Güzel meleğin başına gelenler bir gün hepimizin başına gelebilir. Kardeşini, dostunu, evladını binbir tembihle sokağa bıraktığın an, kurmaya başlarsın ister istemez kafanda o kötülükleri. Gider gitmez beni mutlaka ara dersin. ‘Neden bu doğumgünleri gündüz kutlanmıyor?’ diyen babanı, sen eve dönene kadar uyumadan bekleyen anneni anlarsın da yine de hayatını kısıtlamak istemezsin. Kısıtlama da zaten. Evet artık hepimiz, yalnız başımıza dışarda ya da belki en güvende olduğumuzu sandığımız yerde bile bir başımıza kaldığımızda bir değil bin kez daha düşüneceğiz. Ama bu korku düzenini kırmak için de susmayacağız değil mi? Allah hepimizi vicdan yoksunu insanlardan korusun. Kızlı erkekli, sevgiyi, saygıyı, anlayışı, adaleti, eşitliği baş tacı edeceğimiz günlere!