Doğum günü, yıldönümü, evlilik yıldönümü derken benim için hep güle oynaya başlar yaz ayları. Bu defa, güneş tepede bir türlü belirmedi, ne pazartesi ne iş trafiği yaz geldi azıcık hafiflerim demedi, aksilikler çıktı ama devirmedi, üzüntüler oldu ama fazla uzatıp diretmedi 😉 Yaş aldıkça daha fazla şükretmeyi öğreniyor insan. Daha fazla sevdiklerine sarılmayı, daha azı koccaman yapmayı. Sıkıntıların yerine koccaman gülümsemeler koyacağımız, çocuklar gibi şen olacağımız yaz ayları başlasın! Tepemizde olmasa da içimizdeki güneş hep parlasın. 😉