Küba seyahatini anlatmaya nerden başlasam, o kadar özel anı, fotoğrafı, hikayeyi, gördüklerimi nasıl toparlasam diye düşünürken, katıldığım en nefes kesici etkinlikten; 1 Mayıs yürüyüşünden başlamak istedim. Sabah 05:45te, 20-30 kişilik bir türk grup olarak, henüz havanın aydınlanmasına nerdeyse 2 saat varken otelden ayrıldık. Karanlıkta Devrim Meydanı’na yürürken, her köşe başında gruba katılanlarla daha da çoğaldık. Etrafta kamyonlar dolusu insanın, Havana’nın dışındaki köylerden sabahın bu saatinde kalkıp geldiğini görünce şaşırıp kaldık. Hava 07:00de aydınlandığında, onbinler sandığım kalabalıkta meğersem yarım milyon insan varmış. Müzikle, dansla, her ülke bayrağının dalgalandığı, olaysız, medenice, çoşkuyla 1 Mayıs’ı kutladık. Etrafta ne toma, ne asker, ne omzuma çarpan bir insan. Sadece bu çoşkuya sizi de katıp yürüyen yüzbinler vardı. Babasının omzunda uyuya kalanı da, kmlerce uzaktan gelip, sabah 9da evine tekrar geri dönmeye çalışanı da. Bu kadar omuz omuza olmalarına gıpta edip, kim bilir bizde şimdi neler oluyordur diye iç geçirmedim değil.
Bu şahane tecrübeyi yaşattığı için Vip Turizm‘e de koccaman teşekkürler. Postların devamı gelene kadar, instagram’da #billurcubadiary ve #vipileküba etiketleriyle paylaştığımız rengarenk fotoğraflara da mutlaka bakın derim. Hikayeleriyle de yakında blogda da bol paylaşıcam.
Küba’dan herkese merhaba! Blog ve youtube bir süredir sessiz kaldı maalesef. Küba’da internet sadece otellerde var. Kazı kazan gibi bir kartı alıp, Etecsa adı, wifi’yı olan çok çok sınırlı bir kaç yerde de kullanabiliyorsunuz. Instagram‘da Türkiye saatine göre sabah karşı ardarda koyduğum bir sürü fotoğraf var ama yine de bu güzellikleri paylaşmaya yetmez. Dönüşte fotoğraf ve videolarla acısını çıkaracağım söz!